Home Droombaan

Droombaan

Succesvol werkeloos tot ver na je pensioen

Op een business en marketingseminar in Los Angeles had ik het genoegen af te mogen tappen van de breinen van een aantal zeer inspirerende en succesvolle mensen. Niet alleen succesvol als spreker over marketing, ondernemen of geld verdienen, maar ook in het zelf praktiseren ervan. Stuk voor stuk toppers in hun vakgebied en door velen als zodanig erkend.

Ik vind het fantastisch om dit soort toppers te horen spreken en mee te maken. Het succes van anderen helpt mij om ideeen te krijgen voor mijn eigen succes, gemotiveerd te raken voor het nemen van acties en om door te zetten als het eens tegen zit.

Maar wat maakt iemand nou eigenlijk een succesvol persoon?

Je kunt natuurlijk naar vermogen kijken. Het lijkt logisch om succes af te meten aan het geld wat het heeft opgeleverd.
Alleen hier naar kijkend waren alle sprekers succesvol: de 20 sprekers waren stuk voor stuk miljonair, op een paar uitzonderingen na, die waren miljardair.

Het Heilige Vuur

Maar succes herken je nog beter aan iets anders, naar mijn mening. En dat is het Heilige Vuur. Ik vind mensen succesvol als het eraf spat dat ze lol hebben in hun leven en in wat ze doen. Mensen die blij en trots zijn met dat wat ze bereikt hebben omdat ze er iets mee voor anderen betekenen. De sprekers die ik zag waren daar ook een zeer goed voorbeeld van. Er waren er een paar, waaronder Steven Covey, Brian Tracy en Mark Victor Hansen, die de pensioengerechtigde leeftijd al een tijdje gepasseerd zijn, maar die nog steeds zeer passioneel hun verhaal vertelden. Vol vuur over hun inzichten, hun eigen ideeën en de adviezen die ze daaruit gaven. Hoewel ze eigenlijk met pensioen konden, waren ze nog vol aan het werk, hoewel het natuurlijk voor hen niet als werk voelde.

Alleen als je het heilige vuur hebt, is het mogelijk om vol te houden, creatief te blijven, nieuwe invalshoeken uit te blijven proberen, op te staan na je onvermijdelijke vallen. En alleen dan zul je uiteindelijk slagen. En dat lukt je alleen als je doet wat je leuk vind, wat bij je past, wat aansluit bij je passie. Daar kun je dus niet niet met een compromis volstaan. Voorwaarde is dat je dus absoluut moet doen waar je helemaal gek op bent!

Parkeren als passie

Huub van Zwieten

Droombaan

Vlakbij mijn huis is de RAI, waar op dit moment een beurs over parkeren plaatsvind. Het is gelijk een grote chaos in de wijk…

Verschillende passies

Ik vind het fascinerend hoe verschillende mensen een verschillende passie kunnen hebben. Ongetwijfeld lopen er in de RAI velen rond met een passie voor het oplossen van parkeerproblemen. Ik denk dat veel andere mensen zich daar weer niets bij voor kunnen stellen.

Ik kan me daar van alles bij voorstellen: Al jaren lang verbaas ik me erover dat er nooit iets is uitgevonden waardoor je de lege plekken tussen geparkeerde auto’s, die te klein zijn om een auto in te parkeren, kunt gebruiken. Iets van een doorschuifsysteem (je kent die spelletjes met die schuifvakjes) of een zijwaarts inparkeersysteem. Dat moet toch kunnen!

Passie ontwikkelen

Het feit dat mij dit al letterlijk jarenlang fascineert, betekent dat ik er een passie voor heb of voor zou kunnen ontwikkelen. Ik weet zeker dat er niet veel anderen zijn met dezelfde fascinatie, wat mij dus een belangrijk concurrentievoordeel op zou leveren. Een eitje dus, om daar mijn droombaan in te vinden. De eerste stap zou die beurs in de RAI zijn.
Tis dat ik mijn droombaan al heb……

Wie is het?

Huub van Zwieten

Droombaan, loopbaan, solliciteren, talentfirst

Wie is het?

Mijn zoontje speelt het spelletje ‘Wie is het?’. Je moet achterhalen welk individu je medespeler in zijn hoofd heeft, door slimme vragen te stellen over de indentiteit en uiterlijke kenmerken. Heeft ie een bril? Nee, dan kunnen Bill, Angela, John en Richy worden ingeklapt. Is ie kaal? Ja, dan is het Phil!! Vandaag sprak ik een zaal van 100 studenten toe en dat deed me aan dit spelletje denken. Met een paar simpele vragen had ik het grootste deel van de hele groep kunnen inklappen:

– Heeft ie een grijs pak aan? Tsjaak, driekwart ingeklapt
– Kijkt ie een beetje angstig uit zijn ogen? Tsjak, driekwart van de resterenden
– Denkt ie dat werken een verdomd serieuze aangelegenheid is? Tsjak, op drie, vier na, iedereen ingeklapt!

Het is ongelooflijk hoe zeer angst heerst bij aanstormend studerend Nederland. De sprankeling en levenslust die deze groep in vrije tijd en verenigingsleven kenmerkt, is volledig verdwenen op het moment dat het over werk en carriere gaat. Mijn schone taak om ze wakker te schudden:

“Hallo!! Het is de bedoeling dat je het leuk gaat hebben, hoor! Werk hoeft geen ramp te zijn, je mag er ook best lol in hebben. Je uniekheid en de lichtjes in je ogen zijn juist heel hard nodig om het verschil te maken in het bedrijfsleven!! Doen wat je leuk vind is de enige manier om succesvol en gelukkig te worden. Wake up!”

Wake Up

Ze schrokken zich een hoedje! Dat was hen nog nooit verteld. Dat kon toch niet waar zijn? Aan het einde van het verhaal was er naast vertwijfeling gelukkig ook wat twinkeling te zien. Bijzondere mensen lieten weer een stukje van hun bijzonderheid zien. Schoorvoetend zochten mensen elkaar op en spraken hoopvol over hun werkende toekomst. Er werd weer gelachen, bewogen, geleefd.

Ik prijs me gelukkig: Het werk van re-animator is me op het lijf geschreven. I love it!

Connecting the dots

Huub van Zwieten

Droombaan, loopbaan, talenten

Vandaag bereidde ik een V-learning filmpje voor (video-learning on demand) dat ik dinsdag ga opnemen. Dat leverde me een grappig inzicht op over mijn eigen talenten:

Van Randstad naar TalentFirst

Ik beschrijf in het filmpje twee momenten in mijn loopbaan waar ik mijn baan zelf heb gecreëerd. Niet bestaande banen binnen mijn toenmalige werkgever Randstad, die ik zelf had bedacht en vervolgens ook mocht gaan uitvoeren. Ik kreeg het inzicht dat een rode draad in mijn werkende leven is dat ik heel vaak zelf mijn baan heb gecreëerd, of naar mijn hand heb gezet. Dus ook al voordat ik in 2000 TalentFirst startte. Ik creëerde een aantal keer mijn eigen baan, op basis van mijn eigen wensen, talenten en ideeën. En laat dat nou de belangrijkste belofte zijn van mijn DroomBaanDag: creëer in 1 dag jouw droombaan. Ik blijk daar zelf meer ervaring mee te hebben dan ik me eerder had gerealiseerd.

In het filmpje behandel ik de twee zelf gecreëerde droombanen overigens als voorbeelden van momenten dat het niet zo lekker uitpakte in mijn werk. De praktijk bleek uiteindelijk minder rooskleurig te zijn dan ik had gedacht.

Connecting the dots

Nu realiseer ik me echter dat de echte waarde van die twee mindere momenten in mijn loopbaan op verrassende manier bijdragen aan mijn werk van nu!
En dat doet me dingen aan de legendarische speech van Steve Jobs, over connecting the dots: een oproep om zoveel mogelijk op het moment te doen wat jou goeddunkt, omdat je toch pas achteraf de puntjes met elkaar kunt verbinden, en inziet hoe en waarom het bijdraagt aan jouw unieke bijdrage.

Fascinerend!

Het staat goed op je CV

Huub van Zwieten

Droombaan, loopbaan

Vandaag sprak ik met de Academie voor Management, gelieerd aan de Universiteit van Groningen. Een veelgehoorde reden om voor hen een programma te verzorgen is voor veel trainers dat ‘het goed staat’ op je CV als je als docent aan een Universiteit onderwijs verzorgd. Klinkt logisch toch?

Een addertje onder het gras

Toch zit hier een vaak onderschat addertje onder het gras. Als je dingen doet omdat ze ‘goed op je cv staan’ en niet omdat je ze gewoon heel graag wil doen en/of heel erg leuk vind, maak je een cruciale vergissing.

Het staat goed op je CV

Een vergissing die veel mensen maken die – omdat ‘het goed op je cv staat’ – gaan leidinggeven, in het buitenland gaan werken, fulltime of overmatig overwerken. Niet omdat ze het graag willen of goed kunnen, maar omdat het goed klinkt, staat of overkomt op een feestje.

Ik denk dat het slimmer is om steeds jezelf af te vragen of de dingen die je doet leuk zijn. Dat is de snelste en meest moeiteloze route naar succes. Voor mij betekent dat dat ik alleen voor een gastdocentschap aan welke universiteit dan ook kies, als dat wat ik kan doen gewoon leuk is en goed voelt. En anders laat ik de kans op de verantwoorde wetenschappelijke aantekening op mijn CV graag voor wat ie is.

Solliciteren een fulltime baan?

Huub van Zwieten

Droombaan, solliciteren

Op mijn column van vandaag in de Telegraaf kreeg ik een leuke reactie van Jannie. Zij vulde met een aantal praktische tips mijn verhaal aan. Ik wil ze je niet onthouden:

‘Inderdaad is het zo dat internet heel belangrijk is bij het vinden van een baan. Dat heb ik aan de lijve ondervonden. Ik ben 57 jaar en na een dienstverband van 20 jaar, via boventalligheid, weg bij KPN. Ik werkte daar meer dan 12 jaar als manager, dus dan denk je dat je de wereld op jou zit te wachten. Natuurlijk is dat niet zo.

Droombaan vinden

Je schrijft jezelf in bij ongeveer 10 uitzend- en recruitmentbureau’s, gaat naar het CWI, meldt je aan bij Monsterboard, Step Stone en andere vacature-sites. Ook ik heb gedacht om een eigen site te maken, maar volgens mij werkt dat alleen als je jonger bent. Ik heb, in een periode van 6 weken mijn droombaan wel gevonden. Maar daar moet je wel het volgende voor doen:

Ik heb, in plaats van zelf een brief te maken, deze, op advies van het CWI, laten schrijven door een bureau. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op deze brief ongeveer 20 uitnodigingen heb ontvangen voor een nadere toelichting. Zowel telefonisch als schriftelijk of mondeling. Dus dat was een prima brief en dat geeft je ook de motivatie om door te gaan met solliciteren.
Je moet jezelf namelijk elke dag ‘oppeppen’ om gemotiveerd te zijn om een baan te zoeken. Elke dag zat ik 6 uur achter mijn computer om mijn droombaan te vinden.
Ik heb ongeveer 100 sollicitaties weggestuurd.

Elke ochtend startte ik de dag met een wandeling van 5 km. Ik stond ook elke dag om half 7 op en bleef niet, zoals je geneigd bent om te doen, langer liggen. Je moet écht heel actief gaan zoeken.

Actie

Open sollicitaties schrijven, telefoonboeken napluizen op bedrijvensites, op sites van gemeentes, ziekenhuizen hun vacatures blijven volgen enz. enz. enz. Kortom een dagtaak.
Ook moet je je wapenen tegen het feit dat weinig bureau’s geneigd zijn om je terug te bellen. Randstad belde mij op een gegeven moment namelijk op om aan mij te melden dat ik niet zoveel moest solliciteren. Misschien een goed advies, maar op dat moment zakt de grond onder je weg. Niet iedereen aan de andere kant is namelijk bereid jou te helpen bij het vinden van een baan. Ik had op dat moment behoefte aan een nadere toelichting, maar die werd niet gegeven en ik was zo verbaasd dat ik er niet om gevraagd heb. Trouwens tot op de dag van vandaag heb ik niets meer van Randstad gehoord. Maar zo zijn gelukkig niet alle uitzend- en recruitmentbureau’s.

Een baan vinden lukt alleen als je jezelf wapent tegen afwijzingen die gegeven worden door mensen die jou kleinkind zou kunnen zijn. Heel veel doorzettingsvermogen hebt, maar ook in de tijd dat je thuis zit, jezelf ontwikkelt. Positief in het leven blijft staan. Je moet tegen de spanning van het vinden van een baan kunnen. Een goede partner hebben die een luisterend oor heeft (maar zich er verder niet mee bemoeid). Je niet luistert naar de omgeving, maar uitsluitend op jezelf afgaat.

Wat wil je?

Inderdaad is het heel belangrijk om uit te zoeken wat je wilt. Dus ik ben het helemaal eens met jou stap 1: kijk wat je in huis hebt en wat je wilt. Maar ook: wijk er niet van af. Doe geen concessies naar jezelf. Blijf bij je standpunt. Met stap 2 ben ik het ook helemaal eens: neem actie. Want een baan klopt niet bij jou op de deur. Je moet daar heel veel voor doen. Sommige mensen zullen dat onderschatten. Dwing af dat je wordt teruggebeld. In heel veel gevallen zul je zelf deze actie moeten nemen.

Schaam je inderdaad niet om te zeggen dat je een baan zoekt. Overwin die schaamte. Ga netwerken, wees brutaal en bel mensen op die je lang niet gesproken hebt en inderdaad wees niet bescheiden.

Ik zou ook een stap 3 er aan toe willen voegen: schrijf alles op. Hou een Excel-bestand bij met gegevens zoals: bij wie heb je gesolliciteerd, wie is de contactpersoon, wanneer heb je afgesproken dat deze persoon zou bellen, bij wie ben je afgewezen, waarom. Kortom ook dat is een heel administratief gebeuren, maar het helpt wel om de dag te ordenen.

Stap 4 zou inderdaad zijn: maak een eigen website. Zorg dat bedrijven jou gaan zoeken.

Het leukste voor mij is eigenlijk, dat de allereerste brief die ik heb gestuurd (van de 100), ik op deze brief ben aangenomen en per 1 april aan mijn droombaan ga beginnen. Alle hierboven geschreven zaken had ik achteraf niet behoeven te doen. Maar het heeft mij wel heel veel inzicht in wie ik ben en wat ik kan en wat ik wil. Dus deze periode heeft mij uiteindelijk verrijkt.