Toen ik elf jaar geleden startte met mijn onderneming en een naam koos met het woord ‘Talent’ erin, zag de wereld er anders uit dan vandaag.
Bij ‘talent’ dacht je aan exotische dingen als muziek, dans of kunst.
Niet zelden moesten we onze ‘klanten’ dan ook uitleggen dat je bij ons ‘talentenbureau’ geen auditie kon doen voor Idols-achtige programma’s, maar dat we mensen bemiddelden en training en coachen verzorgden.
Het was een verwarrende tijd voor de ‘talenten-specialisten’ die wij waren.
Tegenwoordig neemt elke recruiter, P&O manager of personeelsmedewerker het woord ‘talent’ minimaal drie keer per dag in de mond.
Ook lijnmanagers nemen zichzelf eigenlijk niet meer serieus als er niet af en toe gesproken wordt over de talenten van de medewerkers.
In 2011 lijkt ‘talent’ het meest gebruikte en misbruikte verzamelbegrip als het over mensen in hun werk gaat.
Uitzendbureaus claimen de term (jij hebt talent, wij hebben werk) en talentmanagers of talentdevelopment programs zijn inmiddels de normaalste zaak van de wereld bij de meeste bedrijven.
Postbus 51 heeft zelfs een grote campagne met de ‘talentenvertaler’, compleet met televisie-exposure en website.
In de eerste jaren waarin ‘talent’ als term in opmars was, was er verwarring rond de definitie, maar dit lijkt dit nu langzaam weg te ebben.
Een talent ben je niet, een ‘talent’ heb je (meerdere zelfs).
Een ‘talent’ is niet een persoon die iets bijzonders kan. Een ‘talent’ is ook niet het veelbelovende aanstormende jonkie van de organisatie.
Nee, een talent is een positief onderscheidende eigenschap waarover iemand beschikt.
Een talent is iets waar je goed in bent. Iets wat je makkelijk afgaat van nature en wat je in meer of mindere mate ontwikkeld hebt. Een talent is een eigenschap met onderscheidend vermogen: iets waar jij van nature goed in bent, maar waar een heleboel anderen minder goed in zijn.
Een ‘talent’ is ook niet persé iets exotisch, het kan om gewone dingen gaan: een organisatietalent, het talent om goed te overtuigen, een talent om jezelf goed uit te drukken, een talent om te schrijven, tekenen, onderzoeken, autorijden, kaartlezen, ideeën bedenken, oplossingen als eerste zien, de boel aan de gang houden.
Iedereen heeft talenten. Er is niemand die nergens goed in is.
Steeds algemener wordt dit ‘talentdenken’ geaccepteerd in mensminnend Nederland.
Hoewel de term ‘talent’ gemeengoed is geworden en door sommigen als een irrelevant containerbegrip terzijde wordt geschoven, ben ik een groot voorstander van de term en van het ‘talentdenken’ wat er bij hoort.
Ik geloof dat werk een van de belangrijkste zaken in ons leven is. Niet alleen omdat we er verreweg het meeste tijd aan besteden (meer dan aan je partner, aan je kinderen of aan je vrienden), maar vooral omdat werk ons de mogelijkheid geeft ons optimaal te ontwikkelen. Werk kan het perfecte podium zijn om het beste wat je in je hebt te laten zien en daarmee van toegevoegde waarde voor anderen te zijn.Ik ben een fervent voorstander van werk en de afgelopen jaar ben ik onafgebroken bezig geweest de kunst van het werken te verspreiden en een lans te breken voor werk.
Werk is namelijk het mooiste wat er is, als je tenminste het juiste werk doet!
Als je er tenminste in slaagt het werk te doen wat bij je past en waarin je datgene wat jij te bieden hebt, kunt inzetten.
En dat lijkt voor een heel groot deel van de arbeidsbevolking een lastige opgave. Het grootste deel van de werknemers zit op een plek waar ze liever niet zijn, doet werk waar ze liever vandaag dan morgen mee zouden stoppen en vakanties en weekenden worden uitbundig gevierd omdat men dan weer even verlost is van het werk!
Wat een zonde. Wat een verspilling van energie, tijd en moeite. Wat een zinloze besteding van het grootste deel van je leven!
Wat een zonde. Wat een verspilling van energie, tijd en moeite. Wat een zinloze besteding van het grootste deel van je leven!
Het goede nieuws is dat het vrij eenvoudig is om mensen te helpen bij het vinden van vervullend werk. Met een aantal simpele processen en ingrepen, zijn mensen te motiveren en te bewegen naar een werkplek waar ze wel energie van krijgen, bevlogen zijn en vervulling krijgen van wat ze doen. En waar ze de beste bijdrage leveren aan de wereld om hen heen.
Dat kan met het simpele drie stappenplan: inzicht, vertaling, actie.
Vervullend werk is werk waarin je datgene wat jij te bieden hebt kunt inzetten voor anderen, op een manier die waardering en beloning oogst.
Het is werk waarin je jouw ‘talenten’ kunt benutten. Waarin je datgene wat jou van nature makkelijk afgaat, de hele dag kunt doen en waarmee je een wezenlijke bijdrage kunt leveren.
De term ‘talent’ helpt ons om op een laagdrempelige manier mensen inzicht te geven in de dingen die echt bij hen passen.
De snelste weg naar geluk en succes is als je je talenten kunt inzetten ten behoeve van anderen. Daarom is ‘Wat zijn jouw talenten?’ de eerste cruciale vraag.
En die vraag is eigenlijk eenvoudig te beantwoorden. Ga maar op zoek naar momenten waarop je helemaal in je element was. Kijk maar eens naar de momenten in werk waarin de tijd voorbij vloog.
Onderzoek maar eens wat de topmomenten in je leven tot nu waren. Eenvoudige manieren om inzicht te krijgen in je talenten.
Of vraag het aan de mensen om je heen. Zij weten over het algemeen vrij nauwkeurig wat jouw talenten zijn. Je vrienden, je ouders, je collega’s. Zij hebben een haarscherp beeld in waarin jij jezelf onderscheidt van anderen. Anderen kunnen je helpen om die talenten te zien die jou zelf niet meer opvallen, omdat ze je tenslotte je leven lang al makkelijk af gaan.
Het inzicht in talenten is de eerste stap om te vertalen naar werk. Alleen als je weet hoe het ideale werk eruit ziet (waarin je je talenten kwijt kan), kun je in actie komen om dat werk te bemachtigen.
In actie komen zonder zelfinzicht is zinloos en weinig effectief.
Net zoals het zelfinzicht zonder dat je erop in actie komt, ineffectief is.
Ik verheug me in een veranderde wereld, waarin het uitgaan van talenten van mensen steeds breder geaccepteerd is.
Ik verheug me ook in organisaties, waarin steeds meer gezien wordt dat een optimale werksituatie ontstaat als een individuele werknemer zijn of haar talenten kan inzetten binnen de doelen van de organisatie.
Een groeiende gelijkwaardigheid op de arbeidsmarkt, waarin werknemers en werkgevers met elkaar onderzoeken hoe er optimaal kan worden gewerkt aan zowel de collectieve als de individuele doelen.
En dat werkrelaties gedijen zolang beide partijen bereid zijn open te zoeken naar de optimale synergie tussen wat de organisatie wil en wat het individu te bieden heeft.
Ik verheug me erin dat dit steeds meer vervulde professionals oplevert, voor wie werk niet langer ‘noodzakelijk kwaad’ is, maar een vrij gekozen, leuke manier om je tijd te besteden en bij te dragen.
De wereld wordt er mooier van!
Maar denken en handelen vanuit ‘talenten’ kan uitdagend zijn.
Wat als iemand eigenschappen en kwaliteiten in huis heeft die net niet lijken te passen bij wat de werkgever wil?
Wat als iemand eigenlijk andere verlangens heeft dan die op dit moment in de organisatie handig zijn?
Dat zijn de momenten waarop ‘talentdenken’ op de proef wordt gesteld. Dan vergt het moed, vertrouwen en visie om open te gaan onderzoeken of er mogelijkheden zijn waarbij de talenten van het individu recht wordt aangedaan. Het vraagt durf en karakter van recruiter, lijnmanager of leider om open te staan en echt op zoek te gaan naar win-win kansen. En niet toch voor de korte ‘niet-lullen-maar-poetsen-
Maar achter die uitdaging ligt de sleutel naar duurzame inzetbaarheid en samenwerking.
Als professionals in het P&O vak hebben we een enorme kans.
Ik geloof dat werk een plek is waar mensen het beste uit zichzelf kunnen halen, als ze in staat zijn om het juiste werk te doen.
Als mensen echt kunnen groeien in dat wat hen van nature gegeven is, zullen ze in staat zijn om de beste bijdrage te leveren, de meest tevreden klanten te bedienen en de leukste versie van zichzelf te zijn.
Wij, als mensminnend deel van de natie, hebben de kans om hier een bijdrage aan te leveren, door in recruitment, HR cycli en beoordelingsystemen het ‘talentdenken’ continu hoog in het vaandel te houden.
Als we dat doen dragen we eraan bij dat meer mensen de weg naar geluk en succes bewandelen, via het volgen van hun talenten.
Zullen we die kans oppakken met elkaar?
(note: dit is het hoofdartikel in het blad Werf &, waarvan Huub gasthoofdredacteur was in oktober 2011)
