Op mijn column van vandaag in de Telegraaf kreeg ik een leuke reactie van Jannie. Zij vulde met een aantal praktische tips mijn verhaal aan. Ik wil ze je niet onthouden:
‘Inderdaad is het zo dat internet heel belangrijk is bij het vinden van een baan. Dat heb ik aan de lijve ondervonden. Ik ben 57 jaar en na een dienstverband van 20 jaar, via boventalligheid, weg bij KPN. Ik werkte daar meer dan 12 jaar als manager, dus dan denk je dat je de wereld op jou zit te wachten. Natuurlijk is dat niet zo.
Droombaan vinden
Je schrijft jezelf in bij ongeveer 10 uitzend- en recruitmentbureau’s, gaat naar het CWI, meldt je aan bij Monsterboard, Step Stone en andere vacature-sites. Ook ik heb gedacht om een eigen site te maken, maar volgens mij werkt dat alleen als je jonger bent. Ik heb, in een periode van 6 weken mijn droombaan wel gevonden. Maar daar moet je wel het volgende voor doen:
Ik heb, in plaats van zelf een brief te maken, deze, op advies van het CWI, laten schrijven door een bureau. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op deze brief ongeveer 20 uitnodigingen heb ontvangen voor een nadere toelichting. Zowel telefonisch als schriftelijk of mondeling. Dus dat was een prima brief en dat geeft je ook de motivatie om door te gaan met solliciteren.
Je moet jezelf namelijk elke dag ‘oppeppen’ om gemotiveerd te zijn om een baan te zoeken. Elke dag zat ik 6 uur achter mijn computer om mijn droombaan te vinden.
Ik heb ongeveer 100 sollicitaties weggestuurd.
Elke ochtend startte ik de dag met een wandeling van 5 km. Ik stond ook elke dag om half 7 op en bleef niet, zoals je geneigd bent om te doen, langer liggen. Je moet écht heel actief gaan zoeken.
Actie
Open sollicitaties schrijven, telefoonboeken napluizen op bedrijvensites, op sites van gemeentes, ziekenhuizen hun vacatures blijven volgen enz. enz. enz. Kortom een dagtaak.
Ook moet je je wapenen tegen het feit dat weinig bureau’s geneigd zijn om je terug te bellen. Randstad belde mij op een gegeven moment namelijk op om aan mij te melden dat ik niet zoveel moest solliciteren. Misschien een goed advies, maar op dat moment zakt de grond onder je weg. Niet iedereen aan de andere kant is namelijk bereid jou te helpen bij het vinden van een baan. Ik had op dat moment behoefte aan een nadere toelichting, maar die werd niet gegeven en ik was zo verbaasd dat ik er niet om gevraagd heb. Trouwens tot op de dag van vandaag heb ik niets meer van Randstad gehoord. Maar zo zijn gelukkig niet alle uitzend- en recruitmentbureau’s.
Een baan vinden lukt alleen als je jezelf wapent tegen afwijzingen die gegeven worden door mensen die jou kleinkind zou kunnen zijn. Heel veel doorzettingsvermogen hebt, maar ook in de tijd dat je thuis zit, jezelf ontwikkelt. Positief in het leven blijft staan. Je moet tegen de spanning van het vinden van een baan kunnen. Een goede partner hebben die een luisterend oor heeft (maar zich er verder niet mee bemoeid). Je niet luistert naar de omgeving, maar uitsluitend op jezelf afgaat.
Wat wil je?
Inderdaad is het heel belangrijk om uit te zoeken wat je wilt. Dus ik ben het helemaal eens met jou stap 1: kijk wat je in huis hebt en wat je wilt. Maar ook: wijk er niet van af. Doe geen concessies naar jezelf. Blijf bij je standpunt. Met stap 2 ben ik het ook helemaal eens: neem actie. Want een baan klopt niet bij jou op de deur. Je moet daar heel veel voor doen. Sommige mensen zullen dat onderschatten. Dwing af dat je wordt teruggebeld. In heel veel gevallen zul je zelf deze actie moeten nemen.
Schaam je inderdaad niet om te zeggen dat je een baan zoekt. Overwin die schaamte. Ga netwerken, wees brutaal en bel mensen op die je lang niet gesproken hebt en inderdaad wees niet bescheiden.
Ik zou ook een stap 3 er aan toe willen voegen: schrijf alles op. Hou een Excel-bestand bij met gegevens zoals: bij wie heb je gesolliciteerd, wie is de contactpersoon, wanneer heb je afgesproken dat deze persoon zou bellen, bij wie ben je afgewezen, waarom. Kortom ook dat is een heel administratief gebeuren, maar het helpt wel om de dag te ordenen.
Stap 4 zou inderdaad zijn: maak een eigen website. Zorg dat bedrijven jou gaan zoeken.
Het leukste voor mij is eigenlijk, dat de allereerste brief die ik heb gestuurd (van de 100), ik op deze brief ben aangenomen en per 1 april aan mijn droombaan ga beginnen. Alle hierboven geschreven zaken had ik achteraf niet behoeven te doen. Maar het heeft mij wel heel veel inzicht in wie ik ben en wat ik kan en wat ik wil. Dus deze periode heeft mij uiteindelijk verrijkt.
