Huub van der Lubbe bedankt!

Niet al je dromen komen uit, daar ben je je vast al van bewust. Maar soms kan het uitblijven van een gerealiseerde droom, iets nog mooiers mogelijk maken. Dat maakte ik afgelopen vrijdag mee.

Marijn is klaar met werken

Ik lanceerde mijn nieuwe boek ‘ Marijn is klaar met werken’, een inspiratieroman op koffietafelformaat. In dat boek beschrijf ik een reis met 40 inspirerende ontmoetingen die hoofdpersoon Marijn heeft, op zoek naar zijn droombaan.

Eén van die ontmoetingen is met Huub van der Lubbe, de zanger van de Dijk. Ik heb hem in mijn verhaal opgevoerd als straatmuzikant, die het nummer ‘Mens durf te leven’ zingt. Als Marijn dit hoort wil hij hem graag een tientje geven, maar Huub wuift het weg met de woorden ‘erg aardig van je, maar ik kan het niet aannemen, ik doe het voor mijn plezier.’
Van der Lubbe had daarmee van mij de ultieme voorbeeldrol gekregen van iemand die succesvol is met iets wat hij zo leuk vind, dat hij het desnoods gratis zou willen doen.

Mijn Droom

Mijn droom voor de boeklancering was om Huub van der Lubbe dit nummer ook daadwerkelijk te laten zingen. Dat leek me het ultieme!
Echter, het was me niet gegund. En gelukkig maar…. Via het management had ik van der Lubbe benaderd met de tekst uit mijn boek. Maar tot mijn verbazing was hij er totaal niet van gecharmeerd. ‘Ik ben toch geen straatmuzikant!’ was zijn reactie. Blijkbaar was het me niet gelukt het idee achter het fragment, waarmee ik hem eigenlijk eerde, duidelijk te maken. Tot op het laatst ben ik nog bezig geweest om een en ander recht te zetten. Ook deed ik tot afgelopen woensdag nog pogingen om hem toch echt te laten optreden. Tevergeefs.

Mens durf te leven

Vrijdag ontdekte ik ineens wat de verborgen positieve kant was aan dit avontuur. Toen ik nog eens goed naar de tekst luisterde van ‘mens durf te leven’ en de zin las ‘wat je zoekt kan geen ander je geven’ begreep ik het ineens. Ik heet ook Huub, ik vind zingen leuk, ik vind het leuk me kwetsbaar op te stellen en mezelf uit te dagen.
En zo kwam het dat ik afgelopen vrijdag, voor een volle zaal met 200 mensen, zelf uit volle borst en zonder begeleiding, het lied ‘Mens Durf Te Leven’ ten gehore bracht. Met dank aan Huub van der Lubbe.