De Noordzee over zeilen

Elke dag iets doen waar je bang voor bent. Een mooi streven zoals verwoord in het lied van Baz Luhrman. Lucas Schroder, spraakmakend solozeiler die in mijn boek ‘Marijn Is Klaar Met Werken’, wordt opgevoerd omdat hij zijn oceaanovertocht liet sponsoren door zijn werkgever T-Mobile. Een bijzonder verhaal. Hij vaarde in 27 dagen van Frankrijk naar Brazilië, in zijn eentje op een piepklein bootje.

De Noordzee over zeilen

Ik besloot met hem mee te gaan de Noordzee over. Ik wilde snappen wat hij deed en het wel eens meemaken, hoewel ik er ook een beetje zenuwachtig van werd. Tenslotte is Lucas’ bootje maar 6,5 meter, van alle luxe ontdaan en alleen gericht op hard en effectief zeilen. Barbaars sporten.

Dus liep ik zaterdag 11 juni vol goede moed door de haven in Scheveningen in de vroege morgen, met vers gekochte zeillaarzen, thermisch ondergoed en een mooi geleend zeilpak. De haven lag vol met schitterende zeilboten, de een nog groter en luxer dan de andere. En Lucas’ boot….

Het zeilen begon met een sleepje uit de haven, want de boot heeft uiteraard geen motor. Buitengaats de zeilen hoog en op naar de startlijn, een paar mijl uit de kust. De regen die ons vergezelde had zich inmiddels in hagel ontwikkeld en tegen de tijd dat de start plaats vond, kwam het met bakken uit de hemel. Mijn pak hield het goed en onontkoombaar zetten we koers richting Engeland.

Over mijn schouder zag ik hoe het strand van Scheveningen lekker in het zonnetje lag. De strandtenten op het Zwarte Pad openden hun deuren. Ik kon me een heerlijk dagje op het strand, met live muziek en goed gezelschap voorstellen, ware het niet dat wij 50 mijl (90 km) de andere kant op gingen varen.

Keihard werken

Hoewel mijn pak het goed hield was de wind fors koud. Op de kleine boot van Lucas is het hard werken, maar voor een relatieve zeil-leek als ik, is het voornamelijk in de weg zitten. Lucas sprong van links naar rechts, verwisselde zeilen, ging overstag en terug, tweakde en snuffelde aan elke lijn en katrol. Het kon steeds nog iets scherper, sneller, beter.
We voerden gesprekken, hadden plezier en lachten om de regen. Toch kreeg ik het steeds kouder en werd ook enigszins misselijk. Al snel leek het slim om even binnen te zitten om op te warmen. Daar moet je je overigens niet teveel van voorstellen. Binnen zitten in Lucas’ boot is je oprollen in het vooronder. Het is er wel wat warmer en je dommelt er lekker weg op de woelige baren.

Lucas was overigens in zijn nopjes aan dek. In zijn element. Continu bezig verder zijn zeil-skills te verbeteren, scherper te varen en er een knoopje bij te snoepen, door de Genaker door de Spinaker te vervangen, of andersom.

Droom en drama

Ik zal een lang verhaal kort maken. Dit zeilavontuur is niet mijn nieuwe roeping. Ik heb met verbazing en bewondering gekeken naar Lucas, die er naar uit ziet om drie weken op dit bootje, solo (!), de oceaan over te gaan zeilen. Maar mij is het te barbaars, te eenzaam, te nutteloos, te zwaar, te eenzijdig. Meest kenmerkend was misschien mijn vraag aan Lucas, nog 20 mijl verwijderd van de boei die ons keerpunt vormde: ‘Lucas, wat gingen we ook alweer doen bij die boei?’

Maar hoe interessant om te zien dat Lucas inderdaad in zijn element was met zijn boot. Heerlijk aan het pielen, aan het finetunen, beter, harder, scherper te zeilen. Wat voor de één een droom is, is voor de ander een drama. Wederom bevestigd, in levende lijve. Terwijl ik keer naar Lucas, dacht ik aan de situaties waarin ik me in mijn element voelde. Een vier uur durend seminar geven voor 300 mensen. Twee weken alleen in Costa Rica, om mijn boek te schrijven. Uren aan het pielen zijn, achter de computer websites bijwerken en teksten schrijven. Misschien wel dingen waar Lucas van zou gruwen….

Topsport

Lucas vertrekt in september, met zijn nieuwe sponsor Brunel, om dezelfde tocht die hij drie jaar geleden deed, nog eens te doen. Hij verwacht er, door zijn nieuwe, snellere, betere boot, anderhalve dag minder over te doen. Da’s dus nog maar 25 dagen 24 uur per dag zeilen, solo op een boot van 6,5 meter. Mijn respect is gegroeid, nu ik weet hoe zwaar dit is. Topsport met een hoofdletter T. En Lucas gaat er 25 dagen van genieten, in zijn element. Lucas, bedankt voor de ervaring. Geniet! En succes.