Inspiratie

ATW, Dag 2: Moe maar voldaan

Jetlag

Moe maar voldaan. Van de jetlag, daar wordt je moe van. Eigenlijk zo’n beetje een nacht overgeslagen, dat merk je. En dan daar bovenop de hele dag door Tokyo aan de wandel. Bijna slapen dus.

Tokyo is een indrukwekkende stad. Heel veel mensen, heel veel gebouwen, heel veel indrukken. En toch, na het begrijpen van de metro, die fijnmazig en professioneel is, voelde ik me op m’n gemak om gewoon met de blik op oneindig te gaan lopen, wetend dat ik altijd terug kan. Lost in translation valt dus wel mee.

Roppongi

Ik slaap in Roppongi, in een bed en breakfast van Marina. Zij is als Amerikaanse, samen met haar man, 6 jaar geleden in Tokyo neergestreken. En als zovelen, heeft ze de voordelen van www.airbnb.com ontdekt als mooie secundaire bron van inkomsten. Een deel van je huis verhuren aan toeristen, via deze superhandige site.
Een leuke manier voor mij, om met wat ‘locals’ in contact te komen en wat inside information te krijgen.

Na een klein jetlag slaapje vanmiddag, de grote stad in gewandeld, op de bonnefooi. Eindeloos veel indrukken. Uiteindelijk in Ginza terecht gekomen, de duurste winkelstraat ter wereld (de PC is voor mietjes, had vriend Daan me al ingefluisterd). Alle usual upmarket suspects aanwezig, in overvloed, maar onze Apple store in 020 vind ik indrukwekkender. Wat een overdaad hier!

Uren gewandeld, een noodle hapje gegeten in een heel volks barretje, die koud geserveerd bleek en toch lekker. Een Vietnamee Cyclo gedronken: een zoet vruchtendrankje, met een soort snotballetjes erin. Nat geregend.

TripAdvisor

De tripadvisor cityguide app is geweldig. Daar vind ik alles over de stad, met duizenden reviews van andere reizigers. Ook offline beschikbaar, een zee aan informatie. De toptip is de Cycling Tour, die door de regen helaas niet door gaat morgen. Gauw nieuwe plannen maken, om toch een beetje in de buurt te komen van het inspiratiefilmpje voor deze reis, deze Make it Count Youtube video: http://www.youtube.com/watch?v=WxfZkMm3wcg

Leuk gegeten in een Terranyaki restaurant, waar het personeel net zo veel lol heeft als de gasten en in ieder geval meer geluid produceert. Ik krijg een biertje van een locale gids, die toeristen mee Mount Fuji opneemt, in twee dagen, in het klimseizoen in Juli. Klinkt fascinerend, de zon op zien komen op de top van de berg. Aan zijn champagne en tequilla inname, kan ik zien dat ie voor morgen wat minder plannen heeft.
Twee Luxemburgers vertellen me dat de Japanners het liefst elke avond uit hun dak gaan, met veel drank en geschreeuw. Tot ze om 23.30 u hun trein naar huis moeten halen.

Terug in het ‘hotel’ geniet ik met Manfredo, een Italiaanse mede-gast die in San Diego woont, kletsen we nog wat op het dakterras. Mooi om midden in Tokyo een mooi uitzichtpunt te hebben. Met ‘Ventoux’, van Wagendorp val ik vervolgens in slaap.

Love time employment

Life Time Employment

Een hele tijd geleden, was ‘life time employment’ de norm:
Als werkgever zorgde je van wieg tot graf voor je medewerkers. Of je wilde of niet, je begeleidde je werknemer via speldje (12,5 jaar dienstverband), vulpen (25 jaar) en een receptie (50 jaar) naar zijn pensioen. Die arbeidsverhoudingen zijn voorgoed veranderd.

Toch wil je als werkgever of ondernemer graag kunnen rekenen op je mensen. Investeren in opleiding en groei van medewerkers die er elk moment de brui aan kunnen geven, wil geen enkele weldenkende baas. Hoe kun je je mensen aan je binden, zelfs in deze tijd?

Liefde

Het antwoord is, zoals zo vaak: de liefde.
Behandel je medewerkers zoals je je geliefde behandelt: met respect, vertrouwen, waardering en gelijkwaardigheid. Als de baas zijn mensen echt ziet voor wie ze zijn, gelijkwaardig behandelt en durft te denken en handelen vanuit wederzijdse belangen, dan zal de loyaliteit die hij daarvoor terugkrijgt je verbazen.
Werknemers die serieus genomen worden en merken dat er echt naar hun belangen, passies en talenten gekeken wordt, hebben geen enkele reden om naar een andere baan om te kijken. Die blijven bij je, een liefde lang!

Sinterklaas bestaat!

Velen vermoedden het al jaren, en het blijkt echt waar te zijn. Sinterklaas bestaat! En je kunt hem continu vragen wat je wilt en het ook nog krijgen! Dat bevestigde Rob de Best me onlangs weer, toen hij bij ons te gast was om te vertellen over zijn boek ´Als je niet duidelijk zegt wat je wilt. krijg je meestal iets anders.´
Rob legt in zijn boek precies uit hoe het zit. De meeste mensen krijgen niets, omdat ze niets vragen. Terwijl de Sint voor iedereen beschikbaar is om je wensen in te willigen. Er zijn echter wel een paar voorwaarden, zo schrijft Rob in zijn boek. Sint luistert alleen naar verlangens bijvoorbeeld…. En je moet wel in Sinterklaas geloven.

Wat van de overvloed

Het geheim van Sinterklaas is wat mij betreft de wet van de overvloed. Er is genoeg voor iedereen en als jij deelt wat je hebt, inclusief je dromen, passies en je talenten, dan wordt je een magneet. Dan vergroot je de kans dat je dromen werkelijkheid worden en dat je talenten en passies worden gezien, gewaardeerd en kunnen worden benut. Als je deelt wat je hebt, krijg je er vaak meer van!

Wil je weten hoe Rob´s theorie gaat? Reageer op dit bericht met jouw dromen op rijm, en ik stuur een exemplaar van het boek naar de 3 meest aansprekende.

Jouw morele plicht: Eerste hulp bij Bore out

Ik las in het NRC een artikel over Bore Out, een nieuwe vermomming van een dramabaan. Je zo stierlijk vervelen op je werk, dat je er fysieke klachten aan over houdt. Lusteloosheid, vermoeidheid, depressie. Volgens de onderzoekers die worden aangehaald, leidt één op de zeven bewoners van de kantoortuin aan deze gevreesde aandoening. Ze zijn te herkennen aan het rekken van werkzaamheden, het voeren van dralende overleggen, het doelloos door de gangen lopen met schijnbaar belangrijke dossiers, net wat te lang bij het koffieapparaat hangen of dagelijks de krant en tijdschriften uitspellen achter het bureau.

Bore Out

De Bore Out patiënt heeft een nadeel ten opzichte van degene die aan Burn Out leidt. Zijn/ haar ziektebeeld is nauwelijks geaccepteerd. Dat maakt dat de patiënt uit schaamte zijn klachten liefst onder de pet houdt en zorgt dat niemand erachter komt. Zeker collega’s en manager niet. De huisarts wordt ook zelden geconsulteerd met Bore Out klachten. Het resultaat is dat de Bore Out patiënt nodeloos lang in zijn of haar hachelijke situatie blijft zitten, niet zelden tot de pensioengerechtigde leeftijd!! Wat een drama voor de persoon zelf, en voor zijn collega’s, partner, kinderen, etc.

Wees alert

Jij als vitale, gezonde en empowerde collega hebt daarom een morele plicht op je schouders rusten. Er is belangrijk werk te doen: Kijk om je heen met een alert oog: 1 op de zeven van je collega’s lijdt aan Bore Out en is niet in staat zichzelf hieruit te bevrijden. En that’s where you come in! Aan jou de taak om hem of haar met zachte, dan wel harde hand te wijzen op de ontsnappingsroute! Jij als empowerde professional weet dat het mogelijk is om een droombaan te hebben waarin je je talenten en passies kunt inzetten ten behoeve van anderen. Bovendien weet je ook nog dat dat niet moeilijk is! Help een medemens in nood en wijs hem of haar op het simpele stappenplan:

Inzicht, Vertaling, Actie:

  1. Onderzoek wat je talenten en passies zijn.
  2. Vertaal dit naar waardevol en belangrijk werk.
  3. En kom in actie om dit voor jezelf realiteit te maken.

Lunch assesment (in 10 vragen)

Hoe je omgaat met je lunch, geeft je verrassend veel inzicht in hoe het met je gesteld is qua werk. Je kunt er uit opmaken of je nog wel op de juiste plek zit, of je doet waar je goed in bent en of je huidige baan je droombaan is.

Simpel. Snel. Effectief:

De vragen:

  1. Hoe vaak heb je vandaag al naar de klok gekeken voor de lunch?
  2. Is de lunch iets waar je naar uit kijkt, een hoogtepunt in je dag?
  3. Zie je de lunch als iets puur functioneels (‘eten moet je toch!’), of als een broodnodige onderbreking van de werkdag?
  4. Sla je wel eens een lunch over?
  5. Komt het regelmatig voor dat je nog niet geluncht blijkt te hebben om 14.30 u?
  6. Ben je een snelle luncher, of juist lekker langzaam?
  7. Lunch je vaak (veel) langer dan nodig?
  8. Zie je uit naar het einde van de lunch, cq. het begin van de rest van de werkdag?
  9. Eet je vaak achter je bureau terwijl je doorwerkt?
  10. Weet jij wie zaagmans is?

De antwoorden:

  1. Als je continu op de klok aan het kijken bent, kan het zijn dat je erg uitkijkt naar het moment dat wat je doet voorbij is. Het aantal momenten dat je dat doet, is waarschijnlijk een goede indicator om te bepalen of je toe bent aan een carrièrestap. Toen ik een aantal keren als vader hielp op het kinderdagverblijf (dat was part of the deal), betrapte ik me erop dat ik elke vijf minuten op de klok keek. Ik vond het een drama….
  2. Het is natuurlijk mooi als je uitkijkt naar de lunch vanuit een ‘pull’ argument. Bijvoorbeeld omdat je met collega’s bent, gezelligheid, lekker eten of wat dan ook. Erger is het als je uitkijkt naar de lunch vanuit een ‘push’. Als lunchen voor jou betekent ‘even niet werken’, dan kan dit ook een goede indicator zijn voor het verkeerde werk. Wees eens eerlijk….
  3. De lunch zien als een broodnodige onderbreking van de dag kan prima zijn om nieuwe energie op te doen, even te onthaasten, te socializen en te innerlijke mens te voeden. Ook hier weer is het zaak alert te zijn op de verkeerde argumenten. Een welkome onderbreking omdat het zo verschrikkelijk is wat je doet, is een klip en klare aanwijzer voor een dramabaan.
  4. Mensen die hun werk heel leuk vinden, slaan soms (of vaak) de lunch over. Gewoon omdat ze er niet aan denken en helemaal opgaan in datgene wat ze aan het doen zijn. Niet heel slim overigens, want het is goed om aan je lichaam te denken met een voedzame lunch, maar wel een teken aan de wand. Als je je werk zo leuk vind, dat je zelfs de lunch vergeet, doe je waarschijnlijk het juiste.
  5. Als je om 14.30 u ineens ontdekt dat je nog niet geluncht hebt, is waarschijnlijk hetzelfde aan de hand. Je gaat zo op in wat je doet, je bent goed bezig.
  6. Mensen die graag weer snel door willen met datgene wat ze aan het doen zijn, kunnen soms hele gehaaste lunchers zijn. Snel, snel, dan weer lekker door. Een goed teken dat je doet waar je passie ligt!
  7. Het tegengestelde is ook waar. Mensen die hun werk eigenlijk niets vinden, en gewoon hun uren zitten te draaien om het salaris binnen te harken, zie je vaak net wat langer dan nodig aan de lunchtafel. Dralen, uitstellen, rekken. Alles om maar niet terug aan het werk te hoeven. (Heel irritant trouwens als je in shifts luncht en zit te wachten op je terugkerende collega’s). Deze mensen zie je ook net wat langer bij koffieapparaat, kopieermachine of prikbord staan. Geldt dat ook voor jou? Dan kan het goed zijn dat je als de sodemieter op zoek moet naar werk wat wel leuk is. Geldt dit voor je collega’s? Print deze tekst dan uit en laat het ergens slingeren. Grote kans dat ze het – ergens tijdens werktijd – uitgebreid gaan zitten lezen.
  8. Als je uitkijkt naar het einde van de lunch kan dat betekenen dat je een broertje dood hebt aan dat sociale gedoe met collega’s (‘push’). Maar als je gewoon weer lekker door wilt (‘pull’) met wat je aan het doen was, dan is dat interessante informatie. Je zit waarschijnlijk op een prima plek!
  9. Mensen die leuke dingen doen, hebben de neiging snel achter hun bureau een broodje te eten. Gewoon lekker doorwerken. Een signaal voor prima werk, maar gezellig met je collega’s lunchen kan ook leuk zijn.
  10. Als je uitkijkt naar de lunch, kijk je waarschijnlijk ook uit naar de woensdag, de dag waarop Zaagmans de week door midden zaagt. En zie je je werk misschien als een hinderlijke onderbreking van het weekend. Time for a change?

Er zijn steeds meer mensen die ontdekken dat het hebben van een Droombaan gewoon een makkelijk haalbare realiteit is. Blijf niet zitten in werk wat niet bij je past. Doe jezelf een plezier. Doe je collega’s een lol en maak wat van je (werkende) leven. Je hebt het meest aan anderen te bieden als je iets doet waar je passie, talenten en plezier in zit. Of er nou wel of geen crisis is.

Pagina 5 van 6« Meest recente...23456