Bij zijn uitvaart, werd de vader van een goeie vriend, met dit mooie citaat geëerd. En misschien herken je het zelf ook wel: zo'n moment waarop alles tegen lijkt te zitten. Je zit midden in een project, een carrièrestap of zelfs een persoonlijk doel, en het voelt alsof je een berg probeert te beklimmen zonder ooit de top in zicht te krijgen. De gedachte aan opgeven komt dan maar al te makkelijk om de hoek kijken. Je denkt: "Misschien is dit het niet waard. Misschien moet ik gewoon stoppen." Maar hé, als Rocky Balboa dat had gedaan, hadden we nooit die epische trappen-scène gehad, toch?
Laten we eerlijk zijn, het kan verleidelijk zijn om de handdoek in de ring te gooien, vooral als de koffiemachine ook nog eens kapot is en de to-do lijst alsmaar langer wordt. Maar hier komt het belangrijke punt: opgeven moet je bewaren voor het allerlaatst. Waarom? Omdat juist op die momenten dat alles je tegen lijkt te werken, je op het punt staat om iets groots te bereiken. Juist dán ontstaat groei. Dat is het moment waarop je ontdekt waar je écht toe in staat bent.
We denken vaak dat opgeven een teken van falen is, maar in werkelijkheid is het simpelweg een keuze die we maken wanneer we geen andere uitweg zien. Wat als we die keuze uitstellen? Wat als we, in plaats van op te geven, even de pauzeknop indrukken en opnieuw evalueren? De grootste doorbraken gebeuren vaak net na het moment waarop we dachten dat we niet verder konden. Ook in mijn persoonlijke en professionele leven heeft juist niet opgeven echt het verschil gemaakt bij het realiseren van de mooiste dromen als het DroomBaanHotel, de Thank God It's Monday shows in Carré of de mega subsidieprojecten.
Dus, voordat je de handdoek écht in de ring gooit, stel jezelf de vraag: wat als ik het nog even probeer? Wat als de oplossing of het succes maar één stap verder ligt? Soms ligt de grootste overwinning vlak achter dat punt waar je dacht dat je niet meer verder kon.
Opgeven? Bewaar dat voor het laatst. Eerst nog even die droom achterna, wie weet wat er dan mogelijk is. 💪✨
