Hoewel het event afgelopen is, zit het venijn natuurlijk in de staart. Ook nu. Ik heb mezelf getrakteerd op een nacht verblijf in een superluxe resort, gewoon om het een keer mee te maken. En om te leren voor het DroomBaanHotel, hoe het nog beter kan. Mijn keuze is niet gevallen op Tony’s eigen superluxe resort Namale, maar op het eiland wat daar tegenover ligt: Savasi Island.In een van mijn spijbeluurtjes ben ik daar al eerder terecht gekomen voor een lunch, die ik onverwacht kon delen met Paul, de Australische eigenaar van het resort. We hadden een geanimeerd gesprek van een uur, onder andere over zijn nieuwste project verderop op het eiland, waar hij maar liefst drie hotels/ resorts ontwikkeld. Die ontmoeting, en het feit dat de meeste van de externe sprekers op Tony’s event ook dit resort verkiezen, bepaalt mijn keuze voor mijn laatste Fiji nacht.
Laatste ochtend
Mijn laatste ochtend die ik in het huis van Elle logeer, sta ik wederom op met een rondje hardlopen. Ik pak mijn tas in en nodig Elle uit voor een koffie in het stadje, zodat ik kan pinnen en kan afrekenen. We brengen het dartboard - wat ik via Elle geleend had, als gadget voor ons team Bull’s eye - terug naar de Planters Club. Deze societeit van kokosnoot-planters is ooit opgericht door de grootvader van Elle, dus ze heeft er nog wat in de melk te brokkelen.
Bij de koffie vertelt Elle me wat fascinerends. Ik was al onder de indruk van het grootgrondbezit van Tony, die zijn paradijs met Namale en het conferentiecentrum, heeft gebouwd op 300 hectare eigen grond. Bij de lunch vertelde Paul van Savasi Island, dat hij zijn nieuwe project op 600 hectare eigen grond aan het bouwen is, 20 km verder op het eiland. Baas boven baas, dacht ik nog. En nu vertelt Elle me, dat zij met haar familie 1.800 hectare grond bezit, nog eens 20 km verder. De oude kokosnoten plantage van haar grootvader!
Ze vertelt me over haar droom: het ontwikkelen van een centrum voor ouderen, die op Fiji kunnen genieten van hun oude dag! Ze heeft er allerlei beelden bij, maar geen idee hoe het te realiseren. De film ‘The fantastic exotic Marigold hotel’, die ze al wel drie keer gezien heeft, is haar droombeeld. Een ideale plek voor ouderen, om in rust te genieten.
DroomBaanHotel
Ik denk met haar mee, vertel haar over de manier waarop ik het DroomBaanHotel gefinancierd heb (met hulp van 15 individuele financiers) en hoe zij het zou kunnen doen. Ze is helemaal enthousiast.
Ondertussen schuift op de tafel naast ons het winnende team van het event aan, druk in overleg over hun tandartsenkliniek. In hun gezelschap is ook Paul, de Savasi man! Hij denkt mee een heeft aangeboden de kliniek op zijn land te laten bouwen. Ik wil graag meedenken met Elle, en ze koopt de Marigold film voor me, bij de plaatselijke bootleg videotheek, ter inspiratie. We nemen afscheid, een taxi brengt met naar Savasi Island, onder de afspraak contact te houden.
Ik heb niet zuinig gedaan. Mijn onderkomen is van alle gemakken voorzien. Niet alleen een grote slaapkamer, een badkamer en een keuken, maar ook nog een extra woonkamer. Maar het mooiste is het eigen zwembad, met uitzicht over de oceaan. Hoe luxe wil je het hebben, in je eentje?
In het resort kom ik al snel allerlei andere deelnemers tegen, waaronder Yash en Catherine, die een bedrijf samen runnen vanuit Glasgow (zij) en Australie (hij).
De dag gebruik ik vooral voor mezelf, om alle inzichten van het event te laten bezinken en uit te werken. Daar is dit de ideale plek voor, in het zonnetje, over zee uitkijkend.
Diner
‘s Avonds hebben we een heerlijk diner, waar we met een groep event deelnemers aanschuiven: Yash, Catherine, Martin (uit Duitsland), Ivana (uit Kroatie), Laureen (Australie), Alvin en Mariette (Nederland) en Paul, de eigenaar. Het wordt een ouderwets dolle avond met goeie gesprekken, drank en keten. Als Ivana vertelt dat ze onlangs jarig was, besluiten we haar verjaardag opnieuw te vieren. Champagne! Enzovoort enzovoort.
De volgende dag is druilerig en ik laat me er niet door belemmeren bij het genieten van mijn paradijsje.
Snorkelen
Als ik, in de regen, met flippers en snorkel de oceaan in ga, kom ik in een hachelijk avontuur terecht. Het springtij zorgt voor hoge golven, die - als je te ver uit de kust gaat - je vervaarlijk op het koraalrif kunnen smijten, wat daar maar net onder het wateroppervlak ligt en zeer scherp is. Als je eenmaal in het diepe bent, kom je eigenlijk niet meer terug zonder gevaar.
Ik worstel en kom boven, en voorkom ternauwernood dat ik me verwond aan het scherpe koraal. Eén flipper gaat uit, maar kan ik weer snel aantrekken. Ik laat me meevoeren naar een heel stuk verderop waar de golven geen kracht meer hebben. Daar krijg ik weer veilge grond onder de flippers. Het is goed afgelopen, denk ik op dat moment.
Als ik even later naar de lunch loop, ontdek ik echter het drama. Ik moet in het water mijn trouwring zijn verloren!! OMG, nee!! Mijn prachtige trouwring, mijn symbool van verbondenheid en liefde met Wien. Paniek!
Het is echter onvermijdelijk. Ergens tussen het koraalrif, voor Savasi Island, bij Savusavu, Fiji, ligt mijn trouwring voor de eeuwigheid te schitteren op de bodem van de oceaan.
Herkenning
Als we de terugreis aanvaarden, is het een feest van herkenning. Bij de eerste vlucht, van Savusavu naar Nadi (het hoofdvliegveld van Fiji), is het mini-vliegtuig volledig gevuld met Business Mastery deelnemers. De vlucht naar Los Angeles zeker voor de helft!
Ik schuif op stoel 1B aan, naast Tony’s eerste assistent Scott.
Als de happy Business Mastery family in grote verbondenheid - en vast van plan terug te komen - het prachtige Fiji verlaat, zet de nacht in.
We vliegen de Pacific in oostelijke richting over en terwijl ik dit schrijf, krijgen we er allemaal een vakantiedag. We passeren de datumgrens.
Huub is oprichter van TalentFirst, spreker en best selling auteur van 10 boeken. Vindt zijn werk zelf zo leuk dat hij dat anderen ook van harte gunt en daar heeft ie dus zijn werk van gemaakt...
Is er in 20 jaar elk jaar weer in geslaagd om zichzelf opnieuw uit te vinden en zijn droombaan opnieuw vorm te geven
