Het werkt altijd tijdens mijn lezingen en seminars om mensen op het verkeerde been te zetten: ik introduceer de theorie over de mens als merk, laat dan een aantal aansprekende voorbeelden zien van mooie mensen als merk: Nelson Mandela, Pim Fortuyn, Richard Branson, Jamie Oliver. Iedereen kan zich er iets bij voorstellen.
En dan Erica Terpstra.
Succes verzekerd. De lachers op mijn hand.
Waar iedereen eerst geneigd is te denken dat sterke merken er mooi uitzien, verzorgd, aantrekkelijk, bewijst Erica Terpstra tronie dat dat dus niet nodig is om een sterk merk te zijn. Iedereen realiseert het zich, omdat Erica voor iedereen onmiskenbaar een sterk merk is. En niet perse omdat ze zo mooi is. In de uitzending van ‘Profiel’ deze week over Terpstra, werd ze door vriendin Ada Kok mooi beschreven als ‘een grote oranje vlek, ergens op de tribune’. Duidelijk voor mijn publiek is steevast dat de belangrijkste merkwaarde van Erica ‘enthousiast’ is. Terpstra, het vleesgeworden enthousiasme. Want vlees, dat is die andere herkenbare merkwaarde.
